Nou,
daar gaan we weer.
Vier
Nederlandse literaire boeken gelezen sinds m’n vorige leesautobiografie, Van den Vos Reynaerde niet meegerekend,
en nu maken we een zogenaamd balansverslag op.
Ik
ben sinds m’n leesautobiografie denk ik niet echt meer van lezen gaan houden,
ik lees immers nog steeds erg weinig omdat ik het nu moet. Er is toch iets in
het studentenbrein dat iets moeten anders doet voelen dan iets mogen. Wat ik
wel heb geleerd is dat ik nu wel zeker weet dat als ik een boek voor m’n
plezier lees, dat dat dan vrijwel altijd een Engels geschreven boek zal zijn.
Niet alleen omdat de taal voor mij fijner is, maar ook omdat de keus toch wel
vele malen breder is, en er veel meer tussen zit wat mij aanstaat.
Maar
als ik even goed nadenk over het lezen van vorig jaar, weet ik eerlijk gezegd
nog steeds niet zeker of ik literatuur wel begrijp. Ik bedoel, als ik een goed
boek lees, vind ik dat wel leuk en mooi en zo, maar ik heb niet echt het idee
dat ik diepere betekenissen vind. Die steeds weer terugkomende dingen en
verwijzingen die mevrouw Jansma ons destijds aanwees in Het Gouden Ei zijn mij bijgebleven als voorbeelden van dingen die
je gewoonlijk tegenkomt in literatuur. Maar dergelijke, laat ik maar zeggen, easter eggs, heb ik sindsdien niet echt
gevonden. Terwijl Het Gouden Ei op
lezenvoordelijst.nl als niveau 3 is beoordeeld, en ik ook boeken van niveau 3
en 4 heb gelezen. Dus misschien snap ik het eigenlijk nog wel niet zo goed.
Maar kan ik het helpen? Voor zo ver als ik me kan herinneren – en dat kan ik
erg ver – hebben we niet echt les gekregen in het ontdekken van die kleine
dingetjes, en het doorzien van de diepere bedoelingen van literatuurschrijvers.
Maar het is aan de andere kant ook weer niet zo dat ik boeken niet begrijp.
Van
de boeken die ik tot nu toe heb gelezen, was de 4e sowieso mijn
favoriet. Dat is De gelukkige klas van
Theo Thijssen, waarover ik het boekverslag nog moet schrijven. Erik of het klein insectenboek vond ik
ook wel leuk, en Er zit geen spek in de
val was eveneens niet slecht. Als je meer wilt lezen over mijn meningen
over die boeken kun je de andere berichten op deze blog lezen.
Omdat
we voor het vak Nederlands (-e taal en cultuur? Die volledige namen weet ik
nooit zeker…) van elke schrijver maar een boek mee mogen laten tellen, lees ik
van elke schrijver ook maar een boek. Sorry, maar als ik een literair boek
lees, dan lees ik een die meetelt voor de lijst. Daardoor heb ik van elke
Nederlandse literatuurschrijver dus maximaal een boek gelezen, en heb ik niet
echt een favoriete schrijver.
In
mijn leesautobiografie schreef ik dit: Ik
hou van boeken met diepzin en raadsels, zolang het niet over moord en doodslag
gaat. Ik voel me fijner bij boeken met een wat meer gedateerd taal-gebruik.
Ik denk dat ik het zeker nog eens ben met bovenstaande, ook al heb ik sinds
schrijven geen enkel boek gevonden dat voldeed aan die voorkeuren. Ik heb me
sindsdien wel gerealiseerd dat een boek waarin niet zoveel spannends gebeurt
ook erg interessant kan zijn – mijn eigen leven is immers al spannend genoeg –
zolang het maar goed geschreven is.
Ik
heb van vakantie een grote stapel boeken meegenomen, maar ze nog niet echt
doorgekeken. Meestal heb ik niet echt boeken waar ik van tevoren zin in heb,
maar soms wel boeken waar ik tegenop kijk. Als een boek een provocerende of
schokkende titel of cover heeft schrikt dat mij sowieso gelijk af.
Nog
steeds probeer ik uit alle macht boeken te vinden, want het is niet makkelijk.
Bij Engels had ik het helemaal niet erg gevonden als ik 4 boeken per jaar zou
moeten lezen: graag zelfs! Er zijn meer dan genoeg boeken die ik graag wil
lezen en die me zeker aantrekken. Maar bij Nederlands is dit niet het geval. Er
is op het moment geen enkel boek dat ik graag zou willen lezen. Ja, misschien
wel. Ik zou nog wel eens iets van Theo Thijssen willen lezen. Maar dat heb ik
al gedaan, dus dat mag niet voor de lijst.
Nog
steeds lees ik veel minder dan vroeger, omdat ik nu een iPad heb om mijn vrije
(en soms niet zo vrije) tijd aan te besteden. Ik denk dat ik als ik m’n examen gehaald
heb weer meer ga lezen, maar geen Nederlands.
Maar
hoe dan ook, ik ben blij met die grote stapel van vakantie meegenomen, want er
zullen vast wel wat passende boeken bij zitten. En als ik dan naast het
monstervak Muziek nog wat tijd over heb, zal ik zonder zeuren een paar
verslagjes schrijven. Als tenminste de becijfering
aangepast wordt!
